Το χαρτί είναι υλικό αποτελούμενο κυρίως από φυτικές ίνες ή από τμήματα φυτικών ινών διαπλεγμένα ή συμπιεσμένα σε συνεκτικό ενιαίο σύνολο, διαμορφωμένο σε λεπτά και ξηρά φύλλα, που χρησιμοποιείται ιδίως για γραφή και εκτύπωση, αλλά και για ποικίλες άλλες χρήσεις όπως περιτύλιγμα, υλικό συσκευασίας, αποτύπωση φωτογραφιών, διήθηση διαφόρων υγρών κ.α. 

Επεξεργασία χαρτιού-Ανακύκλωση

Οι φυσικοί πόροι της ξυλείας που χρησιμοποιούνται για τον ξυλοπολτό (pulpwood), προέρχονται από κωνοφόρα δέντρα, όπως ελάτη (spruce leather), πεύκο (pine), έλατο (fir), αγριόπευκο (larch), κώνειο (hemlock), και από φυλλοβόλα δέντρα, όπως ευκάλυπτος, λεύκη (aspen) και σημύδα (birch). Το χαρτί ανάλογα με τη χρήση που προορίζεται υφίσταται και ανάλογη επεξεργασία παρασκευής. Στο δημοσιογραφικό χαρτί (εφημερίδες, περιοδικά), το οποίο παράγεται κατά τρόπο ώστε να συνδυάζει λειτουργικότητα και οικονομία, χρησιμοποιείται κυρίως μηχανική χαρτόμαζα, καθώς προορίζεται για εφήμερη χρήση και δεν απαιτούνται υψηλές αντοχές σε ιδιαίτερες συνθήκες (υγρασία, ακραίες θερμοκρασίες, μηχανικά καταπόνηση, ακτινοβολία κ.α.). Από την άλλη πλευρά το χαρτί που χρησιμοποιείται για γραφή παρασκευάζεται με υψηλότερες προδιαγραφές σχετικά με την αντοχή του στο χρόνο και τις συνθήκες περιβάλλοντος και χρησιμοποιείται για αυτό το σκοπό χημική χαρτόμαζα. Η μηχανική χαρτόμαζα παράγεται από τη μηχανική πολτοποίηση και αποΐνωση του ξύλου. Οι ίνες απελευθερώνονται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόδοση σε χαρτόμαζα και μικρή απώλεια συστατικών (κάποια υδατοδιαλυτά εκχυλίσιμα συστατικά). Η απόδοση κυμαίνεται από 90 έως 98%.

Η χημική χαρτόμαζα παράγεται από χημική πολτοποίηση των ινών, δηλαδή συνδυασμό από ροκανίδια ξύλου και χημικά σε μεγάλα δοχεία, γνωστά ως χωνευτήρες, όπου η θερμότητα και τα χημικά διασπούν τη λιγνίνη που συγκρατεί ενωμένες τις ίνες κυτταρίνης, χωρίς όμως να τις αποδομεί. Η απόδοση λόγω αυτής της διαδικασίας μειώνεται αρκετά, κυμαίνεται από 40 έως 60%. Χρησιμοποιείται συνήθως για υλικά που πρέπει να έχουν αντοχή ή σε συνδυασμό με το μηχανικό πολτό δίνει στο προϊόν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Απαιτείται μεγαλύτερη κατανάλωση δέντρων (ξύλου) για την παρασκευή ίσης ποσότητας χαρτιού με χημική χαρτόμαζα (χαρτί εκτύπωσης) σε σχέση με τη μηχανική. Η χημική χαρτόμαζα αποτελεί περίπου το 72% της χαρτόμαζας που παράγεται από ξύλο δέντρων. Η κάθε μια από αυτές τις τεχνικές παρουσιάζει και ξεχωριστά πλεονεκτήματα. Για το λόγο αυτό δεν είναι λίγες οι φορές που εφαρμόζεται ένας συνδυασμός των ανωτέρω διεργασιών ώστε να παραχθούν τα βέλτιστα κατά το δυνατόν προϊόντα. Στην περίπτωση αυτή, η μεθοδολογία και οι συνθήκες επεξεργασίας της χαρτόμαζας είναι αντίστοιχες με αυτές των επιμέρους διεργασιών, πλην όμως οι συνθήκες είναι ηπιότερες. Οι πλέον συνηθισμένες διαδικασίες ανακύκλωσης του χαρτιού είναι: η πολτοποίηση του παλαιόχαρτου. Μια διεργασία η οποία συνδυάζει την πολτοποίηση, με τον καθαρισμό με χημικές και μηχανικές μεθόδους και τη συμπύκνωση της χαρτόμαζας. Μια διαδικασία η οποία μοιάζει με την προηγούμενη με τη διαφορά ότι μετά τον καθαρισμό ακολουθεί, κλασμάτωση των ινών, συμπύκνωση και διασπορά.

Ακόμη αποψιλώνουμε τα δάση για να Παράγουμε χαρτί

Μεγάλες εταιρείες χρησιμοποιούν για την παραγωγή χαρτιού ολοένα και λιγότερες ποσότητες ανακυκλωμένου χαρτιού, αποκαλύπτει νέα βρετανική έρευνα. Αποτέλεσμα; Να κόβονται δέντρα, να συνεχίζεται δηλαδή η αποψίλωση των δασών χωρίς λόγο. Το κέρδος είναι πάντα λόγος, που λειτουργεί συνήθως ενάντια και στο περιβάλλον. Ομως κάποια στιγμή -σύντομα δηλαδή, γιατί δεν έχουμε εναλλακτική, θα πρέπει να ισορροπήσουμε το κέρδος με τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού Ethical Consumer («Ηθικός καταναλωτής») που την αναδημοσίευσε η Guardian, η παραγωγή χαρτιού γίνεται ολοένα και λιγότερο φιλική προς το περιβάλλον καθώς οι μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου χρησιμοποιούν σε πολύ μικρότερες ποσότητες ανακυκλωμένο χαρτί για την παραγωγή του από ό,τι χρησιμοποιούσαν το 2011. Επομένως, η χρήση σε τέτοια μεγάλη κλίμακα παρθένου, καθαρού χαρτοπολτού είναι ακόμη ένα αίτιο που οδηγεί στην αποψίλωση των δασών και μάλιστα χωρίς λόγο, αφού έχουμε τρόπους πλέον να αντικαταστήσουμε αυτή την πρακτική που θα έπρεπε να ανήκει στο παρελθόν.

 Εμείς, θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε σε έναν πλανήτη δίχως «περιβάλλον»; Δίχως δάση, δέντρα, νερό, έδαφος, βιοποικιλότητα, οικοσυστήματα κ.λπ.; Γιατί έτσι πάει η αλυσίδα των γεγονότων, η αλληλουχία των σχέσεων και αλληλεπιδράσεων που καταλήγει στον τελευταίο κρίκο, που είναι οι άνθρωποι, δηλαδή εμείς. Οπότε, ας γίνουμε πιο συνειδητοί στις επιλογές μας. Ας κοιτάζουμε τη σήμανση των προϊόντων που αγοράζουμε. Οι επιλογές μας καθορίζουν τις αγορές, που αφουγκράζονται τις επιθυμίες του καταναλωτή κι αναλόγως δρουν.

Αν σας άρεσε το άρθρο και το βρήκατε ενδιαφέρον κοινοποιήστε το.Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

ΠΗΓΕΣ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF#%CE%95%CF%80%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AE

https://www.efsyn.gr/nisides/203506_akomi-apopsilonoyme-ta-dasi-gia-na-kanoyme-hartia-ygeias

Διαβάστε επίσης

Μάθετε πρώτοι τα νέα!